Wilfred Bion (1897 - 1979) był jednym z najważniejszych i najbardziej oryginalnych teoretyków psychoanalizy w ubiegłym wieku. Do współczesnej myśli i terapii analitycznej dostało się wiele z jego koncepcji i pomysłów. Jednym z ważnych wątków jego pracy teoretycznej była próba formalizacji psychoanalizy (pomysł siatki, funkcji, przekształceń). Choć sam ten pomysł nie został szeroko podchwycony i wykorzystany, to wiele ze szczegółowych rozwiązań bionowskiej teorii znalazło uznanie w psychoterapii. Jednym z ważniejszych dokonań Biona była konceptualizacja funkcji alfa. Mówiąc bardzo skrótowo i upraszczając jest to możliwość przekształcania, opracowania elementów "niestrawnych" w "strawne". Chodzi tu zdolność do przekształcania tego, co "złe" w to, co "dobre". Chodzi tu oczywiście o przestrzeń psychiczną, a pojęcia funkcji alfa, "złych" beta-elementów i "dobrych" alfa-elementów mają charakter czysto hipotetyczny. Urzeczywistnieniem, czyli realizacją w praktyce życiowej, funkcji alfa jest umiejętność "zamyślania się" matki, czyli intuicyjnego wczucia i rozumienia małego, prewerbalnego dziecka. Funkcję tą realizuje też terapeuta oferując pacjentowi komentarze i interpretacje mające pomóc mu poradzić sobie z tym, co emocjonalnie trudne.
Zapraszam do lektury tekstu (w języku angielskim) polskiego psychoanalityka praktykującego w Australii - Michała Łapińskiego:
Zapraszam do lektury tekstu (w języku angielskim) polskiego psychoanalityka praktykującego w Australii - Michała Łapińskiego:
Zapraszam również na stronę Gabinetu:
gabinet.imago@gmail.com
 |
| Fot. autora, prawa zastrzeżone |
