Dylematy psychoterapii psychodynamicznej

Psychoterapia psychodynamiczna charakteryzuje się swoistą metodologią, poglądami na naturę człowieka, istotę problemów psychologicznych, oraz techniką pracy - wywodzącą się właśnie z tej swoistej wizji człowieka i jego problemów. 

Współczesny świat usług psychoterapeutycznych charakteryzuje się pluralizmem teoretycznym i praktycznym. Właśnie w tym świecie poruszać się musi terapeuta psychoanalityczny, czy psychodynamiczny, ale przede wszystkim człowiek szukający pomocy w cierpieniu psychicznym.

Ze względu na różne wizje tego, czym jest psychologia i psychopatologia, różne terapie, w różny sposób definiują naturę terapii, jej cele i pojęcie sukcesu terapeutycznego. Jak radzi sobie z tymi problemami terapeuta psychodynamiczny? Jak radzić może sobie w tym świecie potencjalny pacjent? Różne dylematy związane z odpowiedziami na te pytania przedstawia tekst Mariusza Ślosarczyka [Psychoterapia 1 (168) 2014], do którego lektury zapraszam:

Przerwanie terapii jako cena utrzymania pozycji terapeutycznej...

Zapraszam również na stronę Gabinetu Psychologicznego:

Gabinet Psychoterapii IMAGO

gabinet.imago@gmail.com

Fot. autora, prawa zastrzeżone.

Psycholog Kraków 

Centrum Psychoterapii

Po co psychoanaliza?

Pod koniec listopada tego roku ukazało się tłumaczenie książki Elisabeth Roudinesco Po co psychoanaliza? Autorka ta znana jest w Polsce dzięki monumentalnej biografii Lacana oraz książce na temat perwersji.

Najnowsza książka francuskiej badaczki wydana w Polsce ma cechy wspólne z poprzednimi dwoma - wyraża swoisty, francuski punkt widzenia na psychoanalizę, oraz wyraża krytykę współczesnej zmedykalizowanej rzeczywistości lecznictwa psychiatryczno - psychologicznego.

W przedmowie do książki Roudinesco pisze:

"Ta książka powstała z obserwacji. Zastanawiałam się, dlaczego - po stu latach istnienia i niepodważalnych dowodach klinicznych - psychoanaliza jest dziś tak brutalnie atakowana przez tych, którzy chcą ją zastąpić leczeniem chemicznym, uznawanym za skuteczniejsze, gdyż sięgające jakoby do tak zwanych mózgowych przyczyn rozdarcia duszy.

Nie podważając użyteczności tych substancji i nie zapominając o komforcie, jaki przynoszą, chciałam pokazać, że nie są one w stanie wyleczyć człowieka z jego psychicznych - normalnych czy patologicznych - cierpień. Śmierć, namiętność, seksualność, szaleństwo, nieświadomość, relacje z innymi kształtują podmiotowość każdego człowieka - i na szczęście żadna godna tego miana nauka z tym faktem się nie upora.

Psychoanaliza świadczy o postępie cywilizacji wobec barbarzyństwa. Przywraca myśl, że człowiek jest wolny w swoich słowach i że jego los nie ogranicza się do bytu biologicznego. Dlatego w przyszłości powinna zajmować miejsce obok innych nauk, aby móc walczyć przeciwko obskuranckim roszczeniom sprowadzającym myśl do neuronu czy mylącym pragnienia z wydzieliną chemiczną."

Autorka celnie i ciekawie krytykuje zarówno pewne trendy obecne w kulturze, medykalizację i pozorną naukowość współczesnych systemów klasyfikacji psychiatrycznej, jak i tendencję do widzenia problemów ludzkich jako problemów mózgu, a nie duszy. Oczywiście leki przynoszą ukojenie, ale nie rozwiązuję konfliktów i dylematów. Nie dają pocieszenia wobec zmiennych kolei losu i nie nadają sensu ludzkiej egzystencji.

Zapraszam na stronę Gabinetu Psychologicznego:

Gabinet Psychoterapii IMAGO

gabinet.imago@gmail.com

Fot. autora, prawa zastrzeżone.

Psycholog Kraków

Centrum Psychoterapii