Psychoterapia to zjawisko kulturowe. Jak wiele tego rodzaju zjawisk, i ona jest wewnętrznie zróżnicowana: heterogeniczna i heteronomiczna. Można oczywiście szukać punktów wspólnych, czynników uniwersalnie leczących, ale faktem pozostaje, że nurty psychoterapeutyczne są różne, odwołują się do różnych przekonań o naturze ludzkiej psychiki, wizji człowieka, technik leczniczych i w końcu do tego, czym ma być uleczenie.
Wiele z nurtów psychoterapii skupia się na efektywnym działaniu, poprawnym myśleniu, panowaniu nad emocjami, relaksie itp. Tym, czego najczęściej tego rodzaje terapii nie dotykają, to sprawa ludzkiej agresywności.
Freud, jako twórca psychoterapii i psychoanalizy, odznaczył się i na tym polu. To on właśnie zajął się ludzką agresją i autoagresją. Kolejną analityczką, która zwróciła szczególną uwagę na ludzką agresję, była Melanii Klein. To ona pokazała, że impulsy agresywne towarzyszą człowiekowi od wieku niemowlęcego, co uprawdopodabnia ich wrodzony charakter. Również liczni naukowcy z dziedzin bio - spolecznych, takich jak: etologia, biologia ewolucyjna, socjobiologia czy psychologia ewolucyjna opisali człowieka, jako istotę o wrodzonych tendencjach agresywnych, wykorzystującą ją do regulacji życia społecznego i przetrwania.
Psychoanaliza i psychoterapia psychodynamiczna eksploruje agresywność i autoagresywność pacjenta, szczególnie wtedy, kiedy stają się one przyczyną cierpienia - w relacjach interpersonalnych, w odniesieniu do własnego dobra, możliwości i zdolności.
Można zaryzykować twierdzenie, że terapia, która nie rozpoznaje fenomenów ludzkiej destrukcyjności i agresywności, wszelkie leczenie pozostawi niedokończonym.
gabinet.imago@gmail.com
 |
| Fot. autora, prawa zastrzeżone |
