wtorek, 30 czerwca 2015

Trzeźwienie a zachowywanie abstynencji

Powtarzaną przez lekarzy i terapeutów prawdą jest, że alkoholizm jest chorobą i to poważną chorobą. Jest taką chorobą, która zagraża życiu fizycznemu, psychicznemu, rodzinnemu i społecznemu człowieka. Objawami uzależnienia jest m.in. koncentracja na piciu alkoholu i spożywanie go, pomimo świadomości szkód, do których to prowadzi. Często powtarzana prawda na temat radzenia sobie z tą choroba dotyczy tego, że nie wystarczy tylko zachowywanie abstynencji alkoholowej, ale powinno się trzeźwieć. Te kategorie wywodzą się z tradycji lecznictwa "odwykowego" oraz tradycji ruchu samopomocowego Anonimowych Alkoholików. Przekładając je na język psychoterapii i psychopatologii warto zauważyć, że abstynencja jest tylko zmianą w zachowaniu - zaprzestaniem picia. Sama abstynencja, bez dodatkowych głębszych zmian w życiu, myśleniu, przeżywaniu świata może nie poprawiać jakości życia i relacji z innymi, a - co gorsza - może prowadzić do powrotu do picia. Trzeźwienie zaś jest kategorią, która oznacza zaangażowanie się w proces głębszych zmian osobowościowych. Jest ono często koniecznym warunkiem skutecznego leczenia uzależnienia od alkoholu, ale też innych substancji psychoaktywnych z uwagi na to, że u podłoża uzależnienia często znajdują się problemy związane z zaburzeniem osobowości, czy też ciężkimi postaciami zaburzeń nerwicowych, lekowych i depresyjnych. Dlatego właśnie zaangażowanie osoby uzależnionej w proces zmian nie może ograniczać się tylko do podjęcia abstynencji, ale musi dotyczyć zamysłu nad całością życia i funkcjonowania emocjonalnego. Dlatego też najczęściej nie może obejść się bez głębokiej i długotrwałej psychoterapii!

Zapraszam do zapoznania się z krótka charakterystyka choroby alkoholowej:


Zapraszam na stronę gabinetu psychologicznego świadczącego m.in. usługi w zakresie psychoterapii uzależnień:

gabinet.imago@gmail.com

Fot. autora, prawa zastrzeżone