Profesjonalizm w psychoterapii to pojęcie dość niejednoznaczne i często - zbyt łatwo - subiektywizowane. Bycie profesjonalnym psychoterapeutą to oczywiście stosowanie metod terapii zgodnie z wyuczoną wiedzą teoretyczną i praktyczną. Jest to też zachowanie zgodne z kodeksami etycznymi, które formułowane i publikowane są przez odpowiednie towarzystwa psychoterapeutyczne.
Co zatem nie jest profesjonalne w psychoterapii? Zdecydowanie brak profesjonalizmu polega na łatwym rezygnowaniu z metod i nie stosowaniu się do wiedzy teoretycznej danej modalności terapeutycznej. Oznacza to w praktyce, że ze względów etycznych i profesjonalnych terapeuta nie powinien odstępować od znanych sobie zasad postępowania i interweniowania. Jeżeli będzie to robił, nawet na wyraźne życzenie pacjenta, oznacza to raczej, że wzmacnia jego opory oraz niedojrzałe pragnienia, niż to, że pomaga pacjentowi. Ze strony pacjenta chodzi więc tu o opór; po stronie terapeuty jest w takim przypadku poddanie się, odreagowanie, lub zwykły brak profesjonalizmu.
Opisywana sytuacja jest analogiczna do sytuacji gdy pacjent lekarza somatycznego żąda by ten nie posługiwał się swoją wiedzą, ale odstąpił od niej na rzecz przyjęcia punktu widzenia pacjenta, który nie ma przecież odpowiedniego przygotowania, wykształcenia czy doświadczenia.
Oczywiście należy pamiętać, że w pewnych wyjątkowych sytuacjach odstępstwa od reguły są możliwe, trzeba tylko wiedzieć dlaczego się od tej reguły odchodzi i jak ma to pomóc w problemie pacjenta. Inną ważną kwestią jest to, że ze względu na wiele różnych modalności i szkół psychoterapeutycznych pacjent ma prawo wiedzieć, jak pracuje jego terapeuta. Terapeuta zaś powinien jasno wyłożyć swojemu pacjentowi sposób i reguły pracy, jakie ze względu na przekonania i posiadane wykształcenie stosuje w pracy.
Zapraszam na stronę Gabinetu:
gabinet.imago@gmail.com
 |
| Autor: Egon Schiele, zdjęcie pobrane z Wikiart |
