Od grudnia 2019 nie funkcjonuje strona internetowa Gabinetu IMAGO (jakubprzybylagabinet.pl). Postanowiłem nie odświeżać tej strony ze względu na mocno przedawnione informacje, które się tam znajdowały i kiepską technologię, w której strona powstała. Z tego też powodu zachęcam do zaglądania na tutejszy blog oraz na stronę Centrum Psychoterapii PROPOSITO. W kwestiach związanych z prowadzoną przeze mnie terapią proszę o bezpośredni kontakt drogą telefoniczną (tel. 888 867 115) lub też mailową (gabinet.imago@gmail.com). Dzięki tym zmianom nieaktualna już strona nie będzie wprowadzała w błąd. Zapraszam serdecznie do kontaktu!
Seksulolożki. Sekrety gabinetów. Jest to tytuł książki złożonej z wywiadów, które Marcie Szarejko udzielają terapeutki zajmujące się sprawami seksu. To ciekawa, mądra i potrzebna książka. Wypowiedzi terapeutek łączą w sobie wiedzę biologiczną z psychologiczną, bowiem bez połączenia tych dwóch perspektyw nie da się sensownie zajmować płciowością. Książka porusza wiele ważnych tematów - kobieca seksualność i przyjemność, seksualność osób niepełnosprawnych, nadużycia w sferze seksu itd. To wbrew pozorom tematy wciąż mało popularne, zwłaszcza podjęte w profesjonalnej formie, opartej o rzetelną wiedzę. Często również są to tematy zbyt rzadkie w gabinetach psychoterapeutów. A przecież już Freud wiedział, że od zadowolenia w sferze płciowej, w miłości (i pracy) zależne jest szczęśliwe życie. Książkę szerze polecam!
Summary The
article criticizes the idea of integrating neurobiology andpsychotherapy based mainly on the study of
psychoanalysis and neuropsychoanalysis. The author focuses on the
philosophical and methodological problems which arise from attempts
to carry out this integration. The article presents the view that
this approach is a harmful reduction. It also proposes a look at the
relationship between psychotherapy and neurobiology as an area of
cooperation that avoids the confusion of theoretical languages.
Na rynku wydawniczym znajduje się wiele poradników pomagających rodzicom zmagać się z ich rolą. Pozycje te różnią się poziomem profesjonalizmu, fachowym językiem, czy też "mądrością" i głębią refleksji. Chciałbym tutaj zarekomendować książkę, która nie jest podręcznikiem ani poradnikiem, ale z której wiele można się nauczyć. Jest to pozycja Mei-Ling HopgoodJak Eskimosi ogrzewają swoje dzieci? Chociaż autorka nie jest antropologiem, czy psychologiem, a książka nie jest pozycją naukową, to z pewnością można ją zaliczyć do działu antopologii kulturowej. Autorka przemierza różne zakątki świata i kultury by podglądać zwyczaje związane z wychowaniem i opieką nad dziećmi. Na pewno książka ta uczy jednego: to, co często traktujemy jako normę wychowawczą, okazuje się częścią kultury, a nie natury. W tym sensie, zawsze można inaczej... Polecam lekturę!
Od dawna nauki biologiczne, w tym szczególnie etologia, a później socjobiologia przyczyniały się do dyskusji na temat natury człowieka. Dzięki temu spojrzeniu powstała psychologia ewolucyjna, próbująca wyjaśniać życie psychiczne człowieka w oparciu o nowoczesną teorię ewolucji. Trudno zaprzeczać, że człowiek jest jednym ze zwierząt i z nimi dzieli wiele mechanizmów funkcjonowania. Psychologowie ewolucyjni zwracają uwagę nawet na mechanizmy psychodynamiczne, które miałyby ewoluować z różnych strategii społecznych i intraindywidualnych obecnych u naczelnych. Dzięki temu można próbować rozumieć pewne zachowania człowieka poprzez wykorzystanie wiedzy zdobytej w baniach nad innymi ssakami. Można jednak spojrzeć na sprawę z perspektywy podkreślającej ogólne podobieństwo ssaków i szukać wspólnych im mechanizmów adaptacji, funkcjonowania, albo nawet dzięki wiedzy dotyczącej ludzi, lepiej rozumieć zwierzęta. Tutaj łatwo popaść w pułapkę zbytniego antropocentryzmu i szowinizmu gatunkowego. Dlatego warto pamiętać o przestrodze Fransa de Waala, wybitnego prymatologa, by patrzeć na zdolności zwierząt biorąc pod uwagę ich możliwości i ograniczenia różne od ludzkich (tu warto odwołać się do jego książki Bystre zwierzę). W innej książce Wiek empatii De Waal zwraca uwagę na zdolności zwierząt do współodczuwania i troski o innych przedstawicieli tego samego, a czasem też innego gatunku. W ten sposób De Waal, podobnie jak nieżyjący już, Jaak Panksepp czy też John Bowlby, pokazują wspólną płaszczyznę funkcjonowania wszystkich ssaków, a czasem i innych zwierząt. To cenna lekcja, którą można wykorzystać zarówno w ochronie zwierząt i zapewnieniu im praw, jak też rozumieniu człowieka. Człowiek bowiem jest jak inne ssaki skłonny do zachować agresywnych, ale też zdolny do najwyższych poświęceń i głębokich emocjonalnych związków.
Książkę Fransa de Waala Wiek empatii śmiało polecam lekturze. Zapraszam też na stronę gabinetu:
Od dość dawna proponuję w mojej pracy z osobami uzależnionymi leczenie oparte o perspektywę psychodynamiczną. Jednym z głównych autorów, na których się tutaj opieram, jest Jerome Levin. Okazuje się, że ten typ myślenia jest już częściej reprezentowany w Polsce. Zapraszam do zapoznania się z materiałem wideo:
Zapraszam również na stronę Gabinetu Psychoterapii:
We współczesnej psychiatrii i psychopatologii dominują dwa główne systemy klasyfikacji chorób ICD i DSM. Oba te systemy oparte są raczej na myśleniu o objawach i zespołach tych objawów, niż na zrozumieniu natury zjawisk i złożonych definicji fenomenów psychopatologicznych. W opozycji niejako do tych systemów powstał podręcznik do diagnozy psychodynamicznej PDM-2 pod redakcją Vittorio Lingiardi i Nancy McWilliams. Dzięki wydawnictwu UJ otrzymaliśmy właśnie pierwszy tom tej cennej pracy. Serdecznie polecam!
Zapraszam na stronę Gabinetu Psychoterapii Psychodynamicznej
Książka Adama AlteraUzależnienia 2.0 porusza ważny temat dotyczący korzystania z nowych technologii. Autor opisuje tam fenomen, który nazywa uzależnieniem behawioralnym. Czym jest uzależnienie behawioralne dla nikogo w gruncie rzeczy nie jest jasne. Trudno się jednak zgodzić z autorem książki, twierdzącym że każdy, niezależnie od jakichkolwiek czynników, jest w stanie uzależnić się od nowych technologi: gier, internetu, portali społecznościowych, smartfonów... No cóż, to nasza codzienność. Na pewno ta technologa czyni człowieka zależnym, niekoniecznie jednak ta zależność jest destrukcyjna! Dlatego wydaje się, że to właśnie osobowość człowieka, jego charakter predysponują go do niekorzystnego i destrukcyjnego zachowania. Tymi problemami zajmuje się psychoterapia psychodynamiczna. Zatem to, co nazywa się czasem uzależnieniem behawioralnym powinno być leczone raczej terapią psychodynamiczną, a nie terapią uzależnień. W jednym autorowi warto przyznać jednak słuszność: opisywana zależność od technologii to poważny problem społeczny.
Zapraszam na stronę Gabinetu Psychoterapii Psychodynamicznej:
